Ο Ελληνάρας άφησε πίσω τη φτώχεια και την ανεργία του, έβγαλε από τις ντιβανοκασέλες τις λιγοστές οικονομίες του και τράβηξε για το χωριό του, να ξαποστάσει λίγο, να αναδιοργανωθεί και να πιάσει καλύτερη θέση στο καναπέ του καταχρεωμένου σπιτικού του. Εκεί νιώθει ασφαλής και λιγότερο ευάλωτος.
Κι ενώ ο άλλος βιάζει το θηλυκό σκυλί που έλαχε στο δρόμο
του, ο πατέρας πυροβολεί πισώπλατα τη μονάκριβη κόρη του, η Αμυγδαλέζα σιγοβράζει
με το ζουμί των μεταναστών, βγάζουν στο σφυρί την πρώτη κατοικία, αλλά ποιος χέστηκε
τελικά;
Είναι σε κόπωση οι βουλευτές μας!
Είναι σε κόπωση οι βουλευτές μας!
Αμπελοφιλόσοφοι, κατεργαρέοι πλην ευηπόληπτοι, λαμόγια ή ξοφλημένοι,
μα πάνω απ’ όλα τίμιοι, όλοι σε θερμοκρασίες που επιβάλλουν στον εγκέφαλο αναγκαστική
διαθεσιμότητα, μέσα στην ίδια τρύπα. Του πουθενά και του καθόλου! Του τίποτα
και του ότι νάναι!
Το «Δίχως όραμα» είναι η νέα εκδοχή ορισμού μιας τυραννικής ολιγαρχίας,
αλλά ποιος νοιάζεται που ζει αλλά δεν αναπνέει;
Αύριο, έχει ο Θεός!
Αύριο, έχει ο Θεός!
