Μεσσίες δεν υπάρχουν, παρά μόνο συμφέροντα

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν την τελική ευθεία για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Τις πλέον καταλυτικές των τελευταίων 40 χρόνων. Οι εκβιασμοί, οι απειλές, η κατατρομοκράτηση και οι εκδηλώσεις μετάνοιας, κυρίως από τα κόμματα του δικομματισμού, χτυπάνε κόκκινο, με ένα αδυσώπητο σφυροκόπημα του λαού με όποιο μέσον θεμιτό ή αθέμιτο, προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία εδώ και τώρα. Οι περισσότεροι από μας γίναμε δύσπιστοι ως προς τους αγνούς ρόλους που επικαλούνται – μετά το έργο και την εμπειρία που αποκτήσαμε- μέσα από αλλεπάλληλα σποτ που ξεφυτρώνουν και μέσα από κάθε δυνατόν μέσον επικοινωνίας, με το μανδύα του επί Γης Σωτήρα.

Μπορεί ο Χριστός να ήταν Ένας και Μοναδικός αλλά και αμφισβητούμενος μέσα από τις κιτρινισμένες σελίδες της Ιστορίας του Χριστιανισμού. Ωστόσο στη χάρη Του και στο Όνομά του δεν δίστασαν οι άνθρωποι να εκτελέσουν τα μεγαλύτερα και πλέον αποτρόπαια εγκλήματα, μετά την Σταύρωσή Του και την διφορούμενη Ανάστασή Του.

Σήμερα και μετά τη Σταύρωση ενός ολόκληρου λαού, Μεσσίες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν συμφέροντα, υπάρχουν βολεμένοι, καθώς και μερικές χιλιάδες που απέκτησαν παράνομα ή ημιπαράνομα, τόσα χρήματα που εξυπηρέτησαν και εξασφάλισαν συγγενείς και κουμπάρους για δέκα τουλάχιστον γενιές.

Ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα εγκλήματα που ανατριχιάζουν και δεν έχουν κανένα προηγούμενο, είναι η απόφαση να εκβιάσουν τους εκατοντάδες ασθενείς που καθημερινά πεθαίνουν από την έλλειψη ουσιαστικών φαρμάκων που παρατείνουν τη μαρτυρική ζωή τους.Με απάνθρωπο και τραγικό τρόπο μάλιστα.

Αν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν θίγονται μέσω αυτής της ελεεινά καταδικαστικής απόφασης αυτών των ανθρώπων που είναι αθώοι και ανήμποροι να υψώσουν τη φωνή τους, τότε ποιός είναι αυτός που θίγεται;

Όλοι αυτοί που ζητούν απελπισμένα την εξουσία –εντυπωσιακό με τόσα δυσοίωνα προβλήματα να θέλουν να κυβερνήσουν τούτη την ώρα - αναπαράγουν οτιδήποτε έχει σχέση με κατηγορίες, ανάθεμα και βολές για το αντίπαλο δέος! αντί να δώσουν αγώνα προκειμένου άμεσα να βοηθήσουν τον ανήμπορο και πάσχοντα πληθυσμό που αργοπεθαίνει.

Μιλούν για τον Τουρισμό που βούλιαξαν, όταν οι παροχές ήταν εξευτελιστικά χαμηλές, σε σχέση με το ανεξέλεγκτο ύψος των τιμών….

Μιλούν για πτωχεύσεις επιχειρήσεων, για ανεργία, για κόλαφο φτώχειας, για συσσίτια… Με τη στρατηγική τους και τη διακυβέρνησή τους έφτασαν έως εκεί τη χώρα.

Μέλημά τους οι προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων επί 40 χρόνια, τα ρουσφέτια, οι δοσοληψίες με αμφίβολης ηθικής διεκπεραιωτές εργολάβους μεγάλων έργων, τα περισσότερα βυθισμένα στην προχειρότητα και στην κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, πάντα με μεσάζοντες.

Εγκατέλειψαν τη δωρεάν παιδεία εκκολάπτοντας την παραπαιδεία για να εξασφαλίζουν στήριξη στις καρέκλες που εγκαταστάθηκαν επί 40 ολόκληρα χρόνια.

Δημιούργησαν νόμους που να σκεπάζουν τη βρωμιά και τη δυσωδία τους και να περνούν αλώβητοι στις επόμενες.

Μίζες, ρεμούλες, λαμόγια, κλέφτες, ελαστική ηθική, αναξιοπρέπεια είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που έμαθαν τον Νεοέλληνα να προσκυνά. Άλλωστε ομολογούν τις αμαρτίες τους απροκάλυπτα στις ομιλίες που αγχωμένα τρέχουν τούτη την ύστατη ώρα.

Μιλούν για επιδιορθώσεις και επαναδιαπραγματεύσεις σε μνημόνια και Εταίρους. Όταν υπέγραφαν τυφλά, εκείνη την Ιστορική Νύχτα της 12ης Φεβρουαρίου, με κώδικα το απόλυτο «ξεβράκωμα», προκειμένου να τα αρπάξουν όπως –όπως, δεν βρήκαν το χρόνο να κάνουν διαπραγματεύσεις και παρέδωσαν «Γη και Ύδωρ» με χαμόγελα και ιστορικές χειραψίες.

Τώρα βρισκόμαστε στο παραπέντε μιας απόφασης που θα κρίνει ….το τέλος μιας παράστασης που παίχτηκε επιτυχημένα για αρκετούς και αποτυχημένα για τους περισσότερους. Οι τελευταίοι καλούνται να πληρώσουν, γιατί οι πρώτοι ή έφυγαν ή οσονούπω θα ναυλώσουν αεροπλάνα και βαπόρια για να εγκαταλείψουν την καμένη Γη πίσω τους.

Τώρα όσοι από μας γνωρίσαμε μια πατρίδα ή είμαστε αναγκασμένοι να σηκώσουμε το Σταυρό της και μείνουμε, οφείλουμε να ανασυντάξουμε μνήμες, να επιλέξουμε «το μη χείρον βέλτιστον» να ματώσουμε, να δικάσουμε, να πολεμήσουμε, πασχίζοντας για το «ΖΗΝ» του Πλάτωνα γιατί το «ΕΥ ΖΗΝ» του Αριστοτέλη φαντάζει σαν μακρυνό όνειρο και θα χρειαστούν πολλές γενιές δεκάδων χρόνων να επιστρέψει!

Ας μας βοηθήσει ο Θεός ....γιατί ο διάολος τα έκανε ροκανίδια!