Η Σελήνη υπεύθυνη για το ναυάγιο του Τιτανικού

Μια νέα προσέγγιση σχετικά με το ναυάγιο του Τιτανικού ήρθε στο προσκήνιο πρόσφατα.

Ερευνητές αστρονόμοι διατείνονται πως το παγόβουνο που προσέκρουσε και βύθισε το μοιραίο κρουαζιερόπλοιο, ακολούθησε τη θανάσιμη πορεία του, εξ αιτίας της πλησιέστερης Σεληνιακής προσέγγισης που έγινε στη Γη εδώ και 1400 χρόνια. 

Μια σπάνια και υπερβολική παλίρροια που δημιουργήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1912, ενεργοποίησε ένα θανάσιμο στόλο από παγόβουνα ένα εκ των οποίων κατέληξε στη μοιραία πρόσκρουση με το πλοίο στις 14 Απριλίου του 1912 με αποτέλεσμα τη βύθηση του πλοίου και την απώλεια 1.500 ανθρώπων.

Η παλίρροια ήταν η βασική αιτία που ογκώδη παγόβουνα στα ρηχά νερά ανοικτά των ακτών της Νέας Γης και του Λαμπραντόρ, διασκορπίστηκαν στη θαλάσσια έκταση παρασύροντας ότι έβρισκαν στο πέρασμά τους, δημιουργώντας τεράστιας έκτασης παχύρευστης μάζας πάγου στη θαλάσσια περιοχή. 

Τα σωστικά μέσα ήταν αδύνατον να πλεύσουν και να προσεγγίσουν εγκαίρως τον Τιτανικό. 

Στις 4 Γενάρη του 1912 επιτεύχθηκε η πλησιέστερη προσέγγιση της Σελήνης στη Γη, με αποτέλεσμα την μεγιστοποίηση της παλίρροιας και την αύξηση του όγκου υδάτινου στοιχείου, σύμφωνα με το επίσημο μέλος Φυσικής του Texas State, Donald Olson.

Τα ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα της θάλασσας απέσπασαν τους όγκους πάγου στο Βόρειο Ατλαντικό. 

Έχει παρατηρηθεί, πως υπερμεγέθη παγόβουνα πολλές φορές λόγω του όγκου τους

δυσχεραίνουν το ταξίδι τους και αυτό ενδέχεται να διαρκέσει αρκετά χρόνια.

Φυσικά η αιτία του ναυαγίου ήταν η πρόσκρουση του Τιτανικού με το παγόβουνο.

Η Σεληνιακή όμως σύνδεση μπορεί να ερμηνεύσει τους λόγους, που ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός παγόβουνων βρέθηκαν στην πορεία του Τιτανικού.